پادکست مرور کلی بر داروهای سندروم روده تحریک پذیر – قسمت سوم ؛ بشنوید :

در بخش اول این نوشته به بررسی علل بروز و علائم سندروم روده تحریک پذیر پرداخته ایم. در  بخش دوم  به بررسی آزمایشات و روش های درمانی این بیماری پرداختیم. در این بخش، داروهای سندروم روده تحریک پذیر را به تفصیل بررسی خواهیم کرد. پس در ادامه نوشته با ما همراه باشید.

داروهای سندروم روده تحریک پذیر

اگرچه که بسیاری از داروها برای درمان نشانه های سندروم روده تحریک پذیر در دسترس هستند اما هیچ کدام از آن ها این بیماری را درمان نمی کنند. این داروها عمدتا برای از بین بردن علائم استفاده می شوند و انتخاب آن ها تا حد زیادی بستگی به این دارد که نوع سندروم روده تحریک پذیر شما اسهال غالب و یا یبوست غالب است.

اما به عنوان یک قاعده کلی می توان گفت که داروها برای افرادی که علائم آن ها به اقدامات محافظه کارانه مانند تغییر در رژیم غذایی و مکمل های فیبر پاسخ نداده است، انتخاب مناسبی است.

داروهای آنتی کولینرژیک

داروهای آنتی کولینرژیک باعث تحریک سیستم عصبی دستگاه گوارش می شود و همچنین باعث کاهش انقباضات شدید و انقباضات نامنظم در روده بزرگ می شود.

داروهای موجود در این دسته شامل دیسیکلومین و هیوسین می شود. این داروها ممکن است به عنوان داروهای پیشگیرانه و قبل از شروع علائم مصرف شود و تنها در زمانی بسیار مفید عمل میکند که شما بتوانید علائم خود را پیش بینی نمایید. البته نمی شود عوارض جانبی این داروها را نیز نادیده گرفت که شامل خشکی چشم و دهان و تاری دید می شود.

داروهای ضد افسردگی

بسیاری از داروهای سه حلقه ای (TCAs) دارای اثر ضد درد در افراد مبتلا به سندروم روده تحریک پذیر هستند. دوز TCA ها معمولا کمتر از زمانی است که برای درمان افسردگی استفاده می شود. معمولا پزشکان بر این باورند که این داروها هنگام مصرف در دوزهای پایین باعث کاهش ادراک درد می شوند اگرچه که مکانیسم اثر آن بر روی بیماران دقیقا شناخته شده نیست.

داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای که معمولا برای کنترل درد استفاده می شوند عبارتند از آمیتریپتلین، ایمی پرامین، دزیپرامین و نورتریپتیلین. ممکن است با شروع داروهای ضدافسردگی سه حلقه ای در ابتدای امر احساس خستگی کنید که البته این عارضه جانبی نامطلوبی تلقی نمی شود و می تواند به خواب راحت تر شما در شب کمک نماید.

این داروها معمولا از دوزهای پایین شروع می شوند و به تدریج افزایش پیدا می کنند. اثر کامل آن ها ممکن است تا سه الی چهار هفته پس از مصرف دیده نشود.

همچنین داروهای ضدافسردگی سه حلقه ای حرکت دستگاه گوارش را کند می کنند و برای کسانی که مبتلا به سندروم روده تحریک پذیر اسهال غالب هستند می تواند موثر باشد.

یکی دیگر از داروهای سندروم روده تحریک پذیر که در دسته قرص های ضد افسردگی جای می گیرند، مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI) هستند که توسط پزشک برای درمان IBS تجویز می شود.

این داروها شامل فلوکستین (Prozac)، سرترالین (Zoloft)، پاروکستین (Paxil)، سیتالوپرام (Celexa) و اسکلیتوپام (Lexapro) می باشد. سایر داروهای ضدافسردگی که ممکن است توصیه شود شامل میرتازاپین (Remeron)، ونلافاکسین (Effexor) و دلوکستین (Cymbalta ) می شود.

آلوسترون یا آلوزرتون

آلوسترون هورمونی را که درگیر انقباضات روده ای و احساسات است بلاک می کند. این درمان بیشتر برای زنان مبتلا به سندروم روده تحریک پذیر است که علامت غالب آن اسهال است. اما پس از معرفی این دارو به دلیل نگرانی هایی که درمورد ایمنی آن وجود داشت، از بازار خارج شد. این محصول مجددا معرفی شد و در حال حاضر نیز در دسترس است اگرچه که دستورالعمل های تجویزی خاصی باید دنبال شود.

لوبیپروستون (Amitiza) برای درمان یبوست شدید و سندروم روده تحریک پذیر در زنان بالای ۱۸ سال که به درمان های دیگری جواب نداده اند در دسترس است. این دارو با افزایش ترشح ماده روده ای کار می کند. در مقایسه با دیگر عوامل گران است و برای تشخیص اثربخشی و ایمنی طولانی مدت لوبیپروستون به آزمایشات بیشتری نیاز است.

آنتی بیوتیک ها

نقش آنتی بیوتیک در درمان سندروم روده تحریک پذیر هنوز مشخص نیست. برخی از بیماران از بهبود علائم خود پس از درمان آنتی بیوتیک خبرداده اند اما با تمامی این موارد برای درمان سندروم روده تحریک پذیر با آنتی بیوتیک، تحقیقات بیشتری نیاز است. در حال حاضر ریفاکسیمین (Xifaxan) برای درمان IBS مورد تایید قرار گرفته است.

گیاهان و درمان های طبیعی برای سندروم روده تحریک پذیر

تا کنون تعداد بسیار زیادی از درمان های گیاهی و طبیعی برای سندروم روده تحریک پذیر ارائه و تبلیغ شده اند که متاسفانه برای مفید بودن آن ها هیچ گونه شواهدی وجود ندارد.

اگر چه مطالعات کوچک ممکن است برخی از این درمان ها را تایید و یا پشتیبانی کند اما این مطالعات یا بسیار کوچک هستند و یا نقایص عمده ای دارند که نتیجه گیری قطعی غیرممکن است.

روغن نخود فرنگی

شواهدی وجود دارد که نشان می دهد استفاده از روغن نخود فرنگی می تواند برای روده تحریک پذیر خوب باشد. البته توجه به این نکته نیز حائز اهمیت است که روغن نخود فرنگی می تواند باعث سوزش سر دل شود.

اسیدوفیلوس

امروزه توجه زیادی به اثرات مثبت باکتری سالم یا پروبیوتیک در انواع بیماری های روده از جمله IBS شده است. اما اینکه آیا مکمل های حاوی این باکتری از مزیت خاصی برخوردارند یا خیر، هنوز اثبات نشده است.

موارد اثبات نشده

چای بابونه: البته که هنوز مفید بودن چای بابونه در درمان سندروم روده تحریک پذیر اثبات نشده است. همچنین بابونه می تواند سبب تشدید آلرژی شود.

روغن زیتون، یک مکمل حاوی اسید گاما لینولینیک است که هنوز مفید بودن آن برای IBS به اثبات نرسیده است.

همچنین خواص رازیانه نیز برای این بیماری در دست بررسی است.

پیش بینی سندروم روده تحریک پذیر

اگرچه سندروم روده تحریک پذیر می تواند ناراحتی فیزیکی و اضطراب احساسی ایجاد نماید اما در اکثر افراد مبتلا به سندروم روده تحریک پذیر، مشکلات سلامتی جدی دراز مدتی ایجاد نمی شود. علاوه بر این، اکثریت قریب به اتفاق افراد مبتلا به این بیماری، علائم خود را کنترل می کنند.

این امر بسیار مورد اهمیت است که با یک متخصص برای نظارت بر روی علائم خود در طول زمان کار کنید. اگر علائم در طول زمان شدت پیدا کند ممکن است آزمایشات بیشتری برای شخص تجویز شود.

با گذشت زمان، کمتر از ۵ درصد افرادی که از سندروم روده تحریک پذیر رنج می برند مبتلا به دیگر مشکلات گوارشی می شوند.

با وجود تمامی موارد گفته شده، درمان و تشخیص قطعی بیماری به عهده پزشک معالج شماست و بهتر است از هرگونه خوددرمانی و یا استفاده خودسرانه دارو در این امر اجتناب شود. لذا بهتر است در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید تا روند درمان برای شما آغاز شود.

نگرشی بر علل بروز بیماری سلیاک