ویروس‌های کرونا چه هستند؟

ویروس‌های کرونا گروه بزرگی از ویروس‌ها هستند که می‌توانند حیوانات و انسان‌ها را آلوده کنند و باعث بروز ناراحتی‌های تنفسی شوند. این ناراحتی‌ها ممکن است به اندازه سرماخوردگی خفیف یا به اندازه ذات الریه شدید باشند.
در موارد نادر ویروس‌های کرونای حیوانی، انسان‌ها را آلوده می‌کنند و سپس بین آنها سرایت پیدا می‌کنند. شاید ویروس SARS (نشانگان تنفسی حاد) در سال ۲۰۰۲ الی ۲۰۰۳ را به خاطر بیاورید؛ این ویروس نمونه‌ای از ویروس کرونا بود که از حیوانات به انسان ‌منتقل شد. یکی دیگر از موارد مهم و جدیدتر از نژاد ویروس‌کرونا، MERS (نشانگان تنفسی خاورمیانه) نام دارد که در سال ۲۰۱۲ در خاورمیانه کشف شد و به گفته دانشمندان این ویروس ابتدا از شتر به انسان انتقال پیدا کرده است.

ویروس کرونا چگونه سرایت پیدا می‌کند؟

در انسان، این ویروس عمدتاً از طریق تماس مستقیم با فرد بیمار سرایت پیدا می‌کند. این ویروس همچنین می‌تواند از طریق لمس سطح آلوده و سپس لمس دهان، بینی یا چشم‌ها سرایت پیدا کند، اگرچه گمان می‌رود این شیوۀ اصلی سرایت ویروس نباشد.

مردم چگونه می‌توانند از سرایت این بیماری پیشگیری کنند؟

«مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری» (CDC) اقدامات بهداشتی خوبی ازجمله این موارد را توصیه می‌کند: شستشوی مکرر دست، مصرف مایعات، سرفه کردن در قسمت داخلی آرنج یا دستمال کاغذی و ماندن در خانه در صورت احساس بیماری.

به‌علاوه، توصیه می‌کنیم که حتی اگر بیمار نیستید در خانه بمانید، مگر اینکه واقعاً لازم باشد بیرون بروید و فاصله‌گذاری اجتماعی را رعایت کنید (حداقل شش فوت یا حدود دو متر از دیگران فاصله بگیرید) و ماسکی بپوشید که دهان و بینی شما را بپوشاند.

علائم بیماری ویروس کرونا جدید (کووید-۱۹) چیست؟

موارد زیر علائم ویروس کرونای جدید هستند:

• تب یا لرز
• سردرد
• سرفه، گلودرد، انسداد بینی یا آبریزش بینی
• از دست دادن ناگهانی حس چشایی یا بویایی
• تنگی نفس یا مشکل در تنفس
• حالت تهوع، استفراغ یا اسهال
• سرگیجه، یا درد عضلات یا بدن

آیا کووید-۱۹ قابل درمان است؟

هیچ واکسنی وجود ندارد و از آنجایی که ویروس است، آنتی‌بیوتیک‌ها هم روی آن تأثیری ندارند. ارائه‌دهندگان مراقبت بهداشتی بدون اینکه درمان خاصی وجود داشته باشد، عموماً اقدام به معالجه علائم و ایجاد احساس راحتی بیشتر در بیمار می‌کنند.
اگرچه تظاهر اصلی بیماران کووید ۱۹ علائم تنفسی است ولی گروه زیادی از بیماران علائم گوارشی شامل درد شکم، تهوع‌، استفراغ و بی اشتهایی نشان می دهند. در یک مطالعه پاتوژنز بیماری در یک مدل میمون رزوس بررسی شده است.
تلقیح داخل بینی یا معدی SARS-COV-2 موجب عفونت و پاتولوژی در هردو بافت تنفسی و گوارشی میشود.
ویروس SARS-COV-2 بصورت اینترانازال به ۵ میمون رسوس تلقیح شد.آسیب هیستوپاتولوژیک در بافت های گوارشی شامل انفیلتراسیون سلول های التهابی و پوسته پوسته شدن اپیتلیوم مخاطی دیده شد اگرچه حیوانات عفونی اسهال نداشتند.
RNA ویروس در هر دو بافت گوارشی و تنفسی یافت شد. در ۵ رسوسی که RNA ویروس به صورت داخل معدی به آنها تلقیح شده بود،RNA ویروس در بافتها و محتویات گوارش ، همین طور در بافت های ریوی، پانکراس و کبد یافت شد.

ویروس یافت شده در این بافت ها عفونی بود. ویروس تلقیح شده از طریق معده می تواند اختلال عملکرد ریوی، انفیلتراسیون ندولار ریوی و ضایعات ریوی گروس و هیستولوژیک ایجاد کند. بطور شگفت انگیز ویروس در بافت ریه یافت نمی شود این مسئله پیشنهاد میکند که آسیب بافت ریه ممکن است ناشی از رپلیکاسیون مستقیم ویروس بعد از تلقیح داخل معده نباشد.

مکانیزم آسیب دستگاه گوارش رپلیکاسیون مستقیم ویروس است یا سایتوکاین های التهابی؟

ارگانوئیدهای روده ای انسان و خفاش هردو رپلیکاسیون ویروس کووید ۱۹ را نشان می دهند. ویروس در سلول های اپیتلیال روده یافت می شود. علاوه برآن، تعداد سلول های گابلت محتوی موسین در بافت های GI پس از هر دو نوع تلقیح از طریق بینی و از طریق معده کاهش می یابد که نشان دهنده آسیب دفاع مخاطی از طریق آسیب سلول های گابلت است. بنابراین آسیب گوارشی ناشی از حمله و رپلیکاسیون ویروس است.

از طرفی بدنبال تلقیح ویروس از طریق بینی یا معده ۱۰سیتوکاین التهابی در ریه و ۲۱ سایتوکاین التهابی در دستگاه گوارش افزایش می یابد که مطرح کننده آن است که آسیب گوارشی ممکن است ناشی از سیتوکاین های آزاد شده از ماکروفاژهای CD68 مثبت فعال شده باشد.

علاوه برآن وجود سایتوکاین های التهابی علی رغم نبود ویروس به نظرمی رسد، طوفان سیتوکاینی ناشی از ویروس عامل ایجاد پنومونی است.

راه انتقال مدفوعی- دهانی برای ویروس

به دلیل اینکه علائم تنفسی تظاهر بالینی غالب کووید SARS COV-2 است، روش اصلی انتقال تنفسی است. مطالعات نشان داده انتقال مدفوعی دهانی نیز یک روش انتقال موثر است. در ۴۸% بیماران در هنگ کنگ ویروس از نمونه مدفوع جدا شده است.

در بعضی بیماران تیتر ویروس در مدفوع بالاتر از بافت تنفسی است. متوسط مثبت ماندن نمونه تنفسی ۱۶/۷ روز و نمونه مدفوع ۲۷/۹ روز است. رسپتور SRAS-COV-2 یعنی آنزیم مبدل آنژیوتانسین ۲ به وفور در بافت ریه بیان می شود اما در بافتGI هم به میزان زیادی بیان می شود.

حقایقی درباره واکسن های COVID-19

۱٫ کلیه واکسن های تولید شده از جمله Pfizer ، Moderna ، Johnson & Johnson ، Sputnik ، Novavax ، AstraZeneca ، Sinopharm ، Sinovac و Covaxin دارای ۱۰۰٪ کارایی در جلوگیری از مرگ ناشی از کووید و دارای اثربخشی بسیار بالایی در برابر کووید شدید، اثربخشی متوسط تا بالا (۶۰٪ -۹۵٪) در برابر کووید علامتی اما اثربخشی ضعیف تنها در برابر بیماران بدون علامت کوویید هستند. بنابراین افراد نباید هنگام انتخاب واکسن به دنبال داده های مربوط به کارایی واکسن باشند.

۲٫ از آنجا که همه انواع واکسن ها مانع از بروز نوع شدید بیماری و مرگ می شوند، واکسیناسیون حداکثری جامعه مهم است اگر بخواهیم بشریت را از همه گیری کنونی نجات دهیم. بنابراین، همه باید واکسینه شوند و دیگران را نیز به واکسیناسیون تشویق کنند.

۳٫ واکسن های قابل استفاده از راه بینی ممکن است حتی از کووید بدون علامت نیز جلوگیری کنند زیرا باعث ایجاد آنتی بادی های IgA سطحی در مخاط می شوند که زنجیره انتقال را قطع می کند و به این همه گیری پایان می دهند.

۴٫ واکسیناسیون ۱۰ هزار زن باردار در ایالات متحده انجام شده است بدون اینکه هیچ عارضه جانبی اضافی تا ۳ ماه پیگیری پس از آن مشاهده شود. از این رو، خانم های باردار می توانند با خیال راحت واکسینه شوند.

۵- افرادی که به مواد غذایی، داروها، لاتکس و یا واکسن ضد سم مار و عقرب حساسیت دارند می توانند با خیال راحت واکسن کووید استفاده کنند.

۶٫ فقط افرادی که آنافیلاکسی شدید نسبت به واکسن های قبلی کووید یا غیر کوویدی دارند باید از واکسن کووید اجتناب کنند.

۷- افرادی که در گذشته به کووید مبتلا شده اند باید چهار تا شش هفته پس از بهبودی، واکسن کووید دریافت کنند. اطلاعات جدید در حال تکمیل و جمع بندی است که ممکن است فقط به یک بار واکسن نیاز داشته باشند زیرا تیترهای آنتی بادی خنثی کننده قوی و پاسخ قوی سلولهای T در آنها حتی پس از یک بار تزریق واکسن نیز پدیدار شده است.

۸- افرادی که پلاسما درمانی شده اند باید حداقل با چهار هفته تاخیر واکسن دریافت کنند. زیرا در طی این چهار هفته آنتی بادی های از قبل ساخته شده در پلاسمای دریافت شده از بین می روند و با این روند از خنثی سازی ویروس (پروتئین) موجود در واکسن کرونا جلوگیری می شود.

۹٫ افراد مبتلا به بیماری شدید که بهبود یافته اند باید حداقل ۴ تا ۱۰ هفته پس از بهبودی منتظر بمانند تا هر کدام از انواع واکسن را دریافت کنند.

۱۰٫ افراد دیابتی باید پس از مصرف غذا / صبحانه برای واکسیناسیون مراجعه کنند.

۱۱٫ افرادی که از داروهای کورتیکواستروئید استفاده می کنند در صورت امکان به مدت شش هفته هنگام مصرف واکسن باید دوز دارو را به کمتر از ۷٫۵ میلی گرم در روز کاهش دهند زیرا دوزهای بالاتر به عنوان سرکوب کننده سیستم ایمنی عمل می کنند و ممکن است باعث ایجاد ایمنی لازم پس از تزریق واکسن کووید نشوند.

۱۲٫ استروئیدهای استنشاقی هنگام تزریق واکسن کووید ممکن است نیاز به قطع مصرف نباشد زیرا فراهمی زیستی سیستمیک کورتیکواستروئید استنشاقی کم است.

۱۳٫ افراد مبتلا به آلرژی های بینی، حساسیت پوستی و آسم را می توان با خیال راحت واکسینه کرد.

۱۴٫ افرادی که از عوامل سرکوب کننده سیستم ایمنی مانند متوترکسایت methotrexate استفاده می کنند باید دارو را از دو هفته قبل و تا دو هفته بعد از تزریق واکسن قطع کنند.

۱۵٫ افرادی که از ریتوکسیماب Rituximab برای لنفوم غیر هوچکین و آرتریت روماتوئید استفاده می کنند باید حداقل به مدت ۴ هفته پس از قطع دارو ها، واکسینه شوند (دارو با اتصال به سلولهای B عمل می کنند).

۱۶٫ کسانی که به علت ابتلا به سرطان خون تحت درمان هستند و افرادی که به آنها پیوند مغز استخوان داده شده باید حداقل ۳ ماه برای دریافت واکسن صبر کنند.

۱۷٫ به کسانی که آنتی بادی مونوکلونال تزریق می شود می توان با خیال راحت واکسن زد زیرا واکسن از ویروس زنده نیست.

۱۸٫ در کسانی که پیوند مغز استخوان یا سلول درمانی شده اند باید تا زمانی که تعداد نوتروفیل های مطلق آنان به حالت طبیعی برسد از تزریق واکسن اجتناب کرد.

تغییر ماهیتی خطرناک

همه موجودات زنده دارای ماده ژنتیکی هستند که حاوی اطلاعاتی برای ساخت آن موجود است. کرونا ویروس عامل بیماری SARS-COV-2 ویروسی است که با ماده ژنتیکی ساخته شده از یک مولکول شیمیایی به نام اسید ریبونوکلئیک یا RNA که تولید پروتئین ها را برای بقای ویروس هدایت می‌کند.
با تکثیر بسیار سری واحد اساسی زندگی مواد ژنتیکی آن نیز بارها تولید می شود. این می تواند منجر به تغییرات لحظه ای در ماده ژنتیکی با هر بار کپی برداری شود. همین مورد در مورد ماده ژنتیکی SARS-COV-2 نیز صدق میکند، از آنجا که میلیون ها نسخه از ویروس حتی در یک بیمار تکثیر می‌شود، ویروس ممکن است به سرعت تغییر کند یا به عبارتی جهش یابد.

هر چه بیشتر در گردش در جامعه باقی بماند، مانند آنچه که از سال ۲۰۱۹ تاکنون وجود دارد، تعداد تغییراتی که در مواد ژنتیکی خود ایجاد می کند بیشتر است.
حالا چرا این مهم است؟ زرادخانه ما در برابر SARS-COV-2 شامل ابزارهای زیادی بر اساس توالی یابی RNA آن (رشته ای از حروف شیمیایی) است: از آزمایش RT-PCR برای تشخیص، تعیین توالی (فناوری شناسایی ترکیب مواد ژنتیکی) که امکان ردیابی انواع مختلف ویروس در مکان های جغرافیایی را فراهم می کند، تا طراحی واکسن های RNA. از این رو بسیار مهم است که بفهمیم جهش ویروس چگونه است.

این جهش ها یعنی تغییرات شیمیایی RNA همچنین می توانند ویروس را در فرار از سیستم ایمنی بدن موفق سازند، آن را آلوده کننده تر یا حتی کشنده تر کند. برعکس این احتمال نیز وجود دارد که هر چند وقت یکبار انواع ویروسی به وجود آید که اشکال ضعیف شده ویروس هستند.
در دسامبر سال ۲۰۲۰ بخش‌های مختلف علمی هند برای ایجاد کنسرسیوم ژنومیک هند SARS-COV-2 (INSACOG) گرد هم آمدند که هدف آن شناسایی انواع نگران‌کننده ویروس از طریق تعیین توالی ژنتیکی SARS-COV-2 است.
تعیین توالی ژنتیکی SARS-COV-2 همچنین می تواند به ما در ساختن نوعی نقشه جغرافیایی از انتشار یک نوع خاص کمک کند. به عنوان مثال از یک مطالعه مبتنی بر تعیین توالی در سپتامبر ۲۰۲۰ از ۳۰۳ نمونه جدا شده ویروس در جنوب هند، معلوم شد که چگونه انتقال ویروس احتمالاً از یک سایت شیوع واحد آغاز شده و از آنجا به بعد گسترش یافته است. این مطالعه همچنین نشان داد که این نوع ویروس به طور منحصر به فرد در هند یافت می شود.

پژوهشگران این تحقیق در این در آن زمان انتظار نداشتند که این نوع ویروسی خطر بیشتری نسبت به انواع ویروسی موجود در جاهای دیگر داشته باشد.

از سال ۲۰۲۰ توالی یابی داده ها از هزاران نمونه ویروسی در سراسر جهان توسط محققان به اشتراک گذاشته شده است. این داده ها به غیر از نقشه برداری از گسترش به محققان این امکان را داده است که انواع مختلفی از ویروس را برای خانواده تهیه کنند. این درخت جدا شده ویروسی نشان می‌دهد که آنها تا چه حدی با آنچه برای اولین بار در ووهان شناسایی شده‌اند، مشابه یا متفاوت هستند. نمونه های ویروسی مشابه این درخت معمولا از یک مکان جغرافیایی منفرد به وجود می‌آیند و در یک (نژاد) قرار می گیرند.

در مارس ۲۰۲۱، INSACOG گونه ای از ویروس را شناسایی کرد که در سایر نقاط جهان گزارش نشده است. این گونه دو تغییر در رشته توالی ژنتیکی SARS-COV-2 داشت که تصور می شود آن را به نوعی تبدیل می کند که نیاز به نظارت دقیق دارد. این نوع SARS-COV-2 که در هند به وجود آمده و اکنون با توجه به معیارهای نامگذاری این نوع فردی از ویروس یعنی اصل و نصب آن به عنوان B.1.617 نامیده می شود. ( قبلاً با نام غلط دو جهش یافته خوانده می‌شد). این تغییرات مستقیماً در بر پروتئینی در سطح ویروس به نام پروتئین اسپایک تاثیر می‌گذارد که مانند کلیدی است که ویروس از طریق اتصال به آن به قفل هایی که به نام پروتئین‌های گیرنده به سلول‌های انسانی وارد می‌شود.

بنابراین پروتئین اسپایک برای تولید واکسن و تولید داروی درمانی بسیار مهم است. هر تغییر در ماده ژنتیکی RNA ویروس که بتواند پروتئین اسپایک را تحت تاثیر قرار دهد می تواند بر چگونگی و سرعت انتقال ویروس اثر گذارد و واکنش سیستم ایمنی بدن انسان نسبت ویروس را دستخوش تغییر کند. برخی از تغییرات در پروتئین اسپایک باعث می‌شود که این پروتئین یک کلید بهتر باشد و در نتیجه ویروس به مهاجم وحشی‌تری تبدیل شده و عفونت قوی تر ایجاد کند.

سیستم ایمنی بدن انسان نیز استفاده از ویژگی های یک مهاجم معرفی می‌کند و مولکول های مبارزه با آن را که آنتی بادی نام دارند افزایش می‌دهد. این آنتی بادی ها به پروتئین اسپک می‌چسبند و عملکرد کلید را از کار می اندازند و عفونت توسط ویروس را تضعیف می کند.
از این ویژگی اسپایک در تولید واکسن علیه SARS-COV-2 نیز استفاده می شود. به طور خلاصه در غیاب ویروس اگر ما فقط ما فقط پروتئین اسپایک را وارد بدن یک فرد سالم کنیم، بدن فکر می‌کند که این یک مهاجم است و یک پاسخ ایمنی ایجاد می کند این امر همچنین بدن را برای ایجاد خاطره از این مهاجم آماده می‌کند و دفعه بعد که همان مهاجم وارد بدن می‌شود به سرعت عمل می‌کند.

به همین دلیل است که وقتی واکسن دریافت می‌کنیم علائم خفیفی داریم. در طی آن بدن می آموزد که بجنگد و یک حافظه ایجاد کند. به این ترتیب هنگامی که ما بعداً در واقع به ویروس آلوده می‌شویم، سیستم ایمنی ما برای مقابله با آن کاملاً آماده است و محققان سعی کرده است صفات پروتئین اسپایک را برای طراحی بهتر واکسن ها تجزیه و تحلیل کنند.

در مجموع ۱۵ جهش جدید در B.1.617 وجود دارد، شش مورد منجر به تغییر در پروتئین اسپایک می‌شود که می‌تواند توانایی آن را برای آلوده کردن و تکثیر سریع‌تر افزایش دهد. این تغییرات باعث افزایش عفونت ویروسی شده یعنی توانایی آن برای پرش از یک میزبان انسانی به میزبان دیگر را بسیار آسان میکند .
تغییر در توالی ژنتیکی B.1.617 باعث تغییر در پروتئین اسپایک می‌شود (L452R) و باعث می‌شود از آنتی‌بادی‌ها فرار کند. این تغییر همچنین ویروس را برای ورود بهتر به سلول‌های انسانی مسلح می‌کند، زیرا اکنون کلید یا پروتئین اسپایک بهتر در قفل سلول‌های انسانی قرار می‌گیرد.

تغییر دوم به نام (E484Q) در محلی از توالی RNA یافت شده که برای ایجاد تغییرات و سازگاری برای بقا در ویروس هایی که قبلا مستند شده‌اند وجود دارد. این تغییر دوم همچنین توانایی فرار از سیستم ایمنی را به ویروس و انطباق یا اتصال بهتر پروتئین اسپایک را به سلول‌های انسانی اعطا می‌کند و باعث می‌شود این نوع فرار از سیستم ایمنی تنها محدود به ویروس های دارای L452R نباشد. هنوز مطالعات ای برای درک میزان خسارت ناشی از نوع B.1.617 در آینده نزدیک انجام نشده است.
در چند هفته گذشته از زمان کشف نوع B.1.617 ، با تلاش INSACOG می‌توان دریافت این نوع در حال حاضر یکی از انواع ویروس غالب در حداقل برخی از ایالت های هند است. کارشناسان همچنین حدس می‌زنند که همین نوع از ویروس SARS-COV-2 است که منجر به افزایش ناگهانی موارد کوئید ۱۹ در هند شده، که در این هفته موارد مرگ روزانه را به اوج رسانده است.

نوع B.1.617 که برای اولین بار به عنوان یک نوع در حال افزایش در ماهاراشترا در ماه مارس شناسایی شد تا اواسط آوریل حداقل در ۱۰ ایالت گزارش شده است. همچنین فشار حداقل به ۱۱ کشور از جمله ایالات متحده، انگلیس، آلمان، نیوزلند و استرالیا رسیده است و منجر به هشدار شده است. همانطور که در ۱۹ آوریل ۲۰۲۱ B.1.617 در انگلیس در حال افزایش است، البته به منابع مسافرتی از هند مرتبط است.

چه میتوان کرد؟

اگرچه انواع جدید ویروس باعث صدمه به نظام سلامت کشورها می شود ماسک زدن، حفظ فاصله، جلوگیری از اجتماع در مکان های سربسته و سایر اقدامات احتیاطی و انجام سه رکن اساسی یعنی آزمایش، ردیابی و درمان کماکان به عنوان راهکارهای اصلی پیشگیری در برابر انواع مختلف ویروس مورد توصیه هستند.
گزارشی که اخیرا منتشر شد، تایید کرد که SARS-COV-2 به صورت هوابرد منتقل می‌شود. کارشناسان قویا ماسک های N-95 و N-99 و تمرکز بر تهویه مناسب فضای سربسته را توصیه می کند و تاکید می‌کند که اجتماعات در محوطه سرباز و حین استفاده از ماسک برگشت برگزار شود. در شرایط کمبود امکانات و نیز برای محافظت بهتر از محیط زیست استفاده مجدد از ماسک های N-95 و زدن دو ماسک (یک ماسک پارچه ای و یک ماسک جراحی) پیشنهاد شده است.
علاوه بر این ها آداب صحیح استفاده از ماسک لازم است همیشه انجام شود. ( ماسک تنها زمانی موثر است که محکم روی بینی و دهان قرار گرفته باشد، به موتورسوارانی که کلاه ایمنی خود را از دسته موتور آویزان کرده و در حال موتور سواری هستند و خیالشان راحت است که کلاه ایمنی محافظ جان موتورسواران است فکر کنید.)

واکسیناسیون آخرین سپر برای ایجاد ایمنی در برابر این ویروس است که هر فرد واجد شرایط باید آن را دریافت کنند. ایمنی طبیعی یعنی معصونیت بعد از ابتلا به عفونت ویروسی در بهترین حالت فقط چند ماه طول میکشد، درحالی که دوره کامل واکسیناسیون طبق توصیه ها به بدن امکان می‌دهد تا پاسخ قوی‌تری در برابر عفونت واقعی نشان دهد، که منجر به علائم خفیف تر و کاهش شدید مرگ و میر می‌شود.

همچنین نشان داده شده است که واکسن ها در اسرائیل در برابر انواع جدید SARS-COV-2 موثر بودند. از ۱۸ آوریل ۲۰۲۰، اهالی اسرائیل دیگر ملزم به ماسک زدن در مکان های عمومی نیستند، زیرا تعداد کل موارد به اعداد دورقمی کاهش یافته است. دلیلش هم این بوده که دو دوز واکسیناسیون برای تقریبا ۶۰ درصد از جمعیت این کشور انجام شده است.

با گذشت چند ماه از شیوع کووید ۱۹ مشخص شد که به دلیل کاهش ایمنی عفونت مجدد امکان پذیر است، حتی پس از دو دوز واکسن افراد باید زدن ماسک و اقدامات حیاتی را پیروی کنند تا از انتشار ویروس اطمینان حاصل کنند، هرچند که مطمئناً واکسن آنها را در برابر ابتلا به موارد شدید و نیازمند بستری محافظت می‌کند.

در همین حال ابتکاراتی نظیر INSACOG نیاز به گسترش فعالیت خود در تعیین توالی مواد ژنتیکی SARS-COV-2 دارند تا مردم را از شروع تازه و احتمال فرار ایمنی، از جمله با واسطه واکسن، مطلع سازد. در حال حاضر INSACOG قصد دارد حدود ۵ درصد از نمونه های مثبت را از ایالات منتخب کشور توالی یابی کند. ظهور B.1.617 و گونه‌های مشابه ضرورت تلاش های خلاقانه مانند INSACOG را دوچندان کرده است.

*متخصص گوارش در مشهد*